Son dönemlerde Cumhurbaşkanlığı İletişim Ofisi ve Basın İlan Kurumu tarafından gerçekleştirilen düzenlemelerin ardından, basın yayın alanında faaliyet gösteren dijital medya platformlarının da ihale ilanı almaya hak kazandığını okuyorum.
Aradan çok zaman geçmiyor ki ilginç bir şekilde neredeyse her platformda görüş farklılığı yaşayan gazetecilerin tahin ile pekmez gibi tatlanarak birlik beraberlik mesajları verdiğini görüyorum.
Yani “Ne kadar da güzel. Basın sektöründe birlik rüzgârları esiyor” derken; aslında işin arkasında yatan konu beliriyor gözümün önüne.
“BASILI MEDYA, DİJİTAL MEDYAYA KARŞI”
Yıllardır, “Siyah beyaz sayfalarda bu yüksek rakamlarla yayımlanan ihale ilanlarını kim okuyor acaba?” demeden basılan ilanlar son dönemlerde çok ciddi şekilde gündeme alınmaya başlandı.
Yani önemsendiğinden dolayı değil, patronların aksini belirttiği yüksek kâr marjından dolayı.
Yıllardır kazanan ama genelde batıyoruz havası estiren gazete patronları, medyanın tükenmişlik sendromundan sıyrılıp dijital medya belası ile uğraşır hale geldi.
“Değerli gazetelerimizin binlerce okuyucusu, köşe yazarları ve en önemlisi sektörün emekçileri yani yüzlerce gazeteci bu konudan zarar görecek” diye yakınacaktım ki bir de ne göreyim.
Aslında yüzlerce gazeteci dedim ama iki bilemedin en fazla üç kişilik muhabir kadrosuyla gazete çıkaran yayın kuruluşlarına baktığım zaman onlarca desem daha doğru bir ifade olacak.
Binlerce okuyucu da biraz abartılı oldu sanırım. Satış oranları bana abartma yani “Yerel Gazete okuyucusu mu kaldı?” dedirtiyor.
Aslında bugün tartışılması gereken nitelikli ve kaliteli içerik, baskı kalitesi, güzel imkanlarla çalışan gazeteciler ve dijital dünyaya uyum sağlayan yayın politikası olmalıydı.
Ne yazık ki öyle olmadı.
Sektörü temsil ettiğine inananlar yine ihale ilanlarından kotarılan parayı tartışıyor.
Emekçileri hiç sormayın çünkü şu ana kadar soran olmadı.
Bende bugün bir noktalı virgül koyuyorum bu konuya ve diyorum ki;
“ÖYLE YA DA BÖYLE, DİJİTAL DÜNYA GELİYOR”
Dijital gazeteler, dergiler, home page bültenler artık okuyucuyla buluşuyor.
Dijitalleşemeyen gazeteler, siyah beyaz sayfalarından öteye geçemediği için bu durumu yadırgıyor.
Ama olması gereken bu.
Yani gazete patronları ve bazı muhabirler de gündemi sosyal medya ve dijital medya platformlarından takip ediyor. Fakat ilginç bir şekilde insanların ihale ilanlarını dijital medyadan takip etme olasılığını anlamıyor. Eğer ilan ücretlerine yapılan artış yüzde 100 yerine yüzde 300 olsaydı onu da anlamaya çalışabilirlerdi ama neyse.
Dijitalde görüşmek dilediğiyle şimdilik hoşça kalın.