OMURGA

Omurga insan vücudu için en önemli organlardan biri. Tıp bilimine göre toplamda otuz üç kemikten oluşuyor ve insan bedeninin dik durmasını sağlıyor.

Kırıldı mı, tövbe billah bir daha sizi ayağı kaldırmıyor. Kemik ve et yığını halinde yatıyorsunuz ve ömrünüzü başkalarına muhtaç tamamlıyorsunuz.

Cerrahlar, otuz üç kemiğinizi birbirine vidalasa da dik durmanız artık neredeyse imkânsız hale geliyor. Yamuk yumuk bir vücut yapısıyla yaşayıp gidiyorsunuz.

Yine de tıbben omurga kırığının çözümü var.

Fakat insandaki asıl omurga bu değil. Sizi dik tutan otuz üç kemikten ziyade ete kemiğe bürünmemiş şahsiyetiniz, onurunuz, ilkeleriniz ve prensipleriniz...

Hatta ahlâkınız, saygınlığınız, karakter yapınız, nefsiniz ve hakkaniyetiniz.

Ve dahi beşerî hafızanız.

Sırtınızı boydan boya dik tutan omurganız nasıl eğilir, bükülür, kırılır bilemem ama asıl omurganızın şekli sırtınıza yüklediğiniz küfeyle şekillenir.

Sözü buraya kadar getirip birine ya da birilerine bağlamam kuvvetle muhtemel. Okuyucuyu da bu beklentiye soktuğumun farkındayım.

Ancak şimdilik genel şablonu özetlemekle yetinme niyetindeyim.

Adam satmak çaya limon sıkmak kadar sıradanlaşmışsa omurganız zaten yoktur. Ayakta olmanız dik duruşlu olduğunuz anlamına gelmez.

İftira atmak, çorbanıza tuz atmak kadar normalleşmişse, vücudunuzdaki otuz üç kemik sizi adam etmeye yetmez.

Parmağınızda takılı dolaştığınız zikirmatiğiniz ve dilinizdeki otuz üçlük zikirleriniz de omurgasızlığınıza çare olmaz.

Makam mevki kapmak, para hırsıyla gözünü kırpmadan yalanları diline pelesenk yapmak, itibar görebilmek için otuz üç kemiğe inat taklalar atmak omurganızın sağlam olduğu sonucunu çıkarmaz.

Zamana, mekâna ve makama göre şekil alabiliyor olmanız, omurganızın esnek değil, karakterinizin oyun hamuru kıvamında olduğu anlamına gelir.

Ki, korku karşısında iki büklüm ezilip domates güzeline dönmeniz, omurgasızlık yanında üstüne sizi bir de utangaç ya da çekingen değil sünepe yapar.

Hem de herkesin kullanabildiği, kullandırmak için de elden ele servis ettiği…

Hafıza, omurgalı insanların hasletidir. Omurgasızların hafızasının çabuk kaybolması bu yüzdendir. Her dönem sağa sola savrulmaları, vefa, sadakat duygusuna sahip olamamaları hafızasızlıklarındandır.

Bu yüzden kendi şahsi menfaatlerinden başka hiçbir şeye bağlı olamazlar. Menfaatleri bittiği anda hafızaları da silinmiştir. Zira, tek dostu nefisleri, tek arkadaşları menfaatleridir.

Hafıza demişken, insanların hafızaları da bir dünya gibidir. Zihnimiz ise tarihin arşividir. Her önemli olayı, bilgiyi ve kişiyi kaydeder. Gereksizleri silip gerekliler için yer açar. Onun için omurgasızlar ne tarihin ne de kişi hafızasının kaydetmeye değer görmediklerindendir.

Sırtlarında yumurta küfesi, onursuz ve omurgasız halleri ile asla dik duramadan bir ömrü tamamlayıp geçer giderler.

Geriye kalanlar, hafızalarda yer edenler, omurgası sağlam, onuru, karakteri, kişiliği, ahlakı, saygınlığı, dürüstlüğü ve adaleti ile ete kemiğe bürünmüş olanlardır.

Omurga önemli.

Otuz üç küçük kemik vücudun dik pozisyona gelmesini sağlar…

Ama asıl omurga sizi insan, zamanı gelince de insan-ı kâmil yapar…

Omurganıza iyi bakın, omurgalılara da hayatınızda hep yer açın.

Omurgasızlar zaten menfaat ve çıkarları bittiği anda oyun hamuru gibi başkalarının ellerinde şekil almaya başlamış olacaklardır.

Sağlıcakla kalın…