Birtakım mevkilerde yönetimlere talip olanlar, mutlak suretle ekibini de kurmak zorundalar.
Halay ekibinde, ekip başı oyunu ne kadar düzgün oynarsa oynasın, takip edenlerin bir tek yanlış ayak hareketi bile tüm oyunu bozar.
Bu yüzden, halay ekipleri, birbirlerine uyum sağlayan arkadaşlarını tercih ederler hep. Ekibe yeni katılanlar, en çok ekip başını tedirgin eder. Bu yüzden son derece ihtiyatlı oynar. Gözünü ekibin diğer üyelerinin üzerinden ayırmaz.
Orkestrayı düşünün.
Bir şef vardır ama, o şefin varlığı orkestranın uyumu için tek başına yeterli değildir. O enstrümanı seslendirenlerin de birbirleri ile uyumlu olması gerekir.
Bir orkestranın konsere çıkmadan önce aylarca çalışıp aynı parçayı icra etmesi, en ince detayına kadar o uyumu sağlamaya yöneliktir.
Eğer, orta saha oyuncuları ile savunma oyuncuları arasında anlık iletişim bozukluğu, uyumsuzluk yaşanıyorsa, gol atayım derken topu kendi kalenizde görürsünüz.
Savunma oyuncuları forvetin, forvet oyuncu stoperin dilinden anlamıyorsa, haftanın her günü yaptıkları antrenmanlarda o uyumu sağlayamamışlarsa, gözünüzü kendi kalenizden ayıramazsınız.
Topu ne kadar karşı tarafa şutlarsanız şutlayın, geri dönüp gelmesi, dakikayı bile bulmaz!
Böyle bir uyumsuzlukta, teknik direktörün varlığı, saha kenarında boy göstermekten ileriye gitmez.
Duvar ustası işinin ehli değilse, sıvacı sıvayı, kalıpçı kalıbı, demirci demiri bilmiyorsa, biliyor ama işinin ehli değilse, ne kadar iyi mimar-mühendis olursanız olun o inşaat bitmez.
10 katı çıkarsınız, çatısı kafanıza çöker!
Dıştan görüntüde bina vardır, içten çökmüştür...
Ekipte, halaydaki uyumu ortadaki eleman bozuyorsa, herkes gözünü ekip başına çevirir...
Orkestrada, uyumsuz sesler çıkıyorsa, suçu davulcuda, klarnetçide, kemancıda aramazlar. Orkestra şefi, eleştirilerin odağında olur. Hiç kimse, yaylı sazlar bu işi bilmiyordu demez, “Bundan şef olmaz!” der...
İster kaleci acemi olsun gol yesin, ister orta sahanız çöksün ya da forvetiniz, stoperiniz alacağınız bulacağınız en kaliteli futbolcular olsun! Takımın yediği her golün hesabını teknik direktörden sorarlar...
Ortaya atacağınız bahane, göstereceğiniz gerekçeler, işin çözümü değildir. Tüm hatalar, eksiklikler, yanlışlar üst üste birikir, sonuçta seyirciler ya da jüri konumunda olanlar, “Balık baştan kokar” der işin içinden çıkar.
Tek tek hesap sorma imkânı olmadığı için, tüm fatura, halay başına, orkestra şefine, teknik direktöre, mimar-mühendise kesilir...
Tez elden…
Kendisini bu mevkide gören herkes dönüp nereye bakması gerekiyorsa oraya bir baksın.