Eski Renoyu çalıştırmak için bir kaç kez daha kontağı çevirdi,sinirli şekilde arabadan inip çalışmıyor "derdine yandığım" dedi.
Öyle demedi aslında, okkalı bir küfür savurdu, ama bu cümleyi izlediği siyah beyaz Türk filmlerinden duymuştu arada bir içinden kendi kendine söylerdi.
En çokta edebiyat hocası onu İzzet Günay'a benzettiği zaman sevinmişti, dayısının İstanbul'dan gelirken getirdiği deri ceketi de bu yüzden çok seviyor olmalıydı.
Ceketinin dış cebinden uzun samsun paketini çıkardı, yakmak için ateş arandı ceplerinde,bulduğu çakmağı bir kaç kez denediyse de yakamadı,bir küfür savurup çakmağı savurdu.
Olup biteni çömelmiş şekilde izleyen arkadaşı ayağa kalkıp yanına geldi, önce cebinden çıkardığı kibriti uzattı sonra çalışmayan arabanın kapısını açıp kaputu açmak için kolu çekti açılan kaputtan motora baktıktan sonra bir şey görünmüyor belli işte aküsü zayıflamış gene dedi bu ayaza bu eski akü ne yapsın.
Sigarasını sinirli sinirli çekiştirirken ne yapacaz? diye sordu arkadaşına Bekir. Yapılacak şey belli, vurduracağız çalıştı çalıştı çalışmadı yatar bu iş dedi gidemeyiz.
Hoş, arkadaşı arabanın çalışmasını o kadar istiyormuydu ayrı konu.Komşu ilçeye gidip başını yine belaya sokmasını istemiyordu arkadaşının.Değer mi ulan o kız için demişti bir defasında değer mi?
Ve ilk kavgalarını o yüzden etmişlerdi. Ama sonra kaç yıllık arkadaşının,delikanlı Bekir'in ilk kez ağladığını görünce tamam ulan tamam demişti sonu nereye varsa da yanında duracağım. O araba çalışıp komşu ilçeye gidildi mi? Bekir sakıncalı aşkına kavuştu mu bilinmez.
Sivas Devlet Tiyatrosu bu hafta Eski Fotoğraflar adlı oyunu sergiliyor.
Bu oyun aklıma nedense doksanlı yılları,binek renoları ve Zeki Demirkubuz filmlerini getiriyor.
Oyuncu kadrosunun az olduğu oyunlarda oyuncu performansı biraz daha önem kazanıyor Serkan Yanar ve Kardelen Göktaş'ın başarılı performansları ile biraz eski günleri anmak isteyen varsa bu oyunu kaçırmasın.
İyi seyirler