Dijital çağın getirdikleriyle birlikte eskilerin tadı tuzu yaşanmıyor artık. Bizim zamanımızda diye başlayan her cümlemde, geride bırakılan heyecanları yitirdiğimizin burukluğunu yaşamaya devam ediyoruz.
Son yıllarda gözden kaçmayan gerçek.
Bizim zamanımızda karne heyecanla beklenirdi. Hele dersler kötüyse, karnede zayıf gelecekse, maazallah korkuyla beklenirdi. Ve karne günü karneler alındığında pek çok sürpriz bizleri beklerdi.
Eskiden 5’lik veya 10’luk sistemlerimiz vardı. Bizim zamanımızda 10’luk sistemdi. Zayıf beklediğiniz dersin hocası misal güzellik yapmış, geçirmiş sizi. Dünyalar sizin olurdu
veya karnede 10 beklediğiniz dersin hocası 8 vermiş, siz de takdiri bir puanla kaçırmışsınız, büyük hayal kırıklığı olurdu. Olmaz mıydı? Hatırlasanıza o günleri.
Peki ya şimdi?
Şimdi e okul denilen bir sistem var, canı çıksın o sistemin. Teknoloji ile birlikte hayatımıza girdi. Şimdi 2 hafta önceden çocuklar karnelerinde hangi dersin kaç geleceğini biliyorlar. Karne ortalamasını biliyorlar. Ne ebeveynler, ne de öğrenci karne gününde bir sürpriz yaşamıyor yani.
"aaa kızım takdir almış, vay eşek sıpası 2 zayıf getirmiş" diyemiyorsunuz. Neden?
Çünkü 1 hafta 10 gün evvelinden karnedeki notları tek tek biliyorsunuz. Çocuğunuzun aldığı takdir belgesini daha önceden öğrendiğiniz için o karne günü gelen belgeye doya doya sevinemiyorsunuz...
Hiç unutmam, takdir getirilmesi şartıyla bir sürü hediye vaadi rüyalarımıza girerdi. Hoş biz biraz garibanlar sınıfında olduğumuz için, anne babanın bir tebessümü veya bir “aferin” bizim gibi garibanların en büyük hediyesi olurdu. İyi karne getirilince okulun olmadığı ilk sabah oyun için erkenden sokağa koşardık. Hak etmiştik çünkü.
Şimdi maalesef bunlar yok, bu heyecanlar yok artık.
Bizim zamanımızda okuldan kaçma vardı. 20 gün devamsızlık hakkımız vardı, son gününe kadar kullanırdık. Neden? Çünkü o bizim hakkımızdı, hatta gidip rapor alıp o 20 günü 30 güne bile çıkardığımız olurdu.
Peki ya şimdi?
Şimdi çocuk okula gitmeyince zırt diye mesaj geliyor.
"velisi bulunduğunuz Berkecan, Selimcan bugün okula giriş yapmamıştır..."
Bunlar kişisel gelişim için önemli şeyler, ama bu e okul sistemi ile bunların önünü tıkandı.
Eğitim sistemi şimdilerde çokça sorgulanır hale geldi. Genel anlamıyla veli ve öğrenciler artık okullarda bir şey öğretilmediği kanaati taşıyorlar. Dijitalleşmeyle birlikte geride kalan değerlerimiz unutulmaya başlandı bile. Oysaki o heyecanları bu çağın çocukları yaşamış olsa bakalım okuldan nasıl keyif alıyorlar.
16 senede 13 kez "milli eğitim sil baştan" değişti. Çağın getirilerine ayak uyduralım diye çocukların heyecanları bir nebzede olsa rafa kaldırıldı. Bari çocuklar karne heyecanı yaşayabilseydi iyiydi.
Şimdilerde karne hediyelerini acaba 10 gün evvelinden mi alıyorlar? Yok yok bence şimdiki çocuklarda bu karne heyecanını yaşamalı bence. Okullarda karne günü sınıflardan “Akdeniz, Karadeniz karneleri isteriz” nameleri tekrar yükselmeli. Öğretmenler karneleriyle sınıflara girdiğinde öğrencinin kalbi küt küt atmalı.
O heyecanların hepsini bu çocuklar yaşamalı. Bu heyecanları hem veliler hem öğrencilerin yaşamaları için bakanlık düzeyinde yeniden bir yapılandırma çalışması yapılmalı. O zaman herkes görecek ki, okullar daha güzel olacak. Son gün tüm öğrenciler okula koşarak gelmeli.
Ben eskilerde yaşanan karne heyecanını tekrar yaşamak istiyorum.
