Unutmamaktı zor günde sırt dönmemek, kapıları örtmemekti. Dostun ağlarken gülmemek, her acıya onunla göğüs germekti vefa laf değil...
Vefa ne bir semt, ne de sadece apartman adı, vefa dostunla hemhal olmaktı.
Yaralıya merhem susuza su ve vefa "anlamak"…
Bir diken için bir gülü atmamaktı..."
Hayatımın her döneminde yanımızda olan ufkumuzu ve yolumuzu açan üzerimizde emeği olan yolbaşçılarımız, ustalarımız, yarenlerimiz kısaca sol yanlarımız...
Ahde vefanın imandan geldiğini bilerek bize yaptığınız yolbaşçılığınız, sendelediğimizde herdaim omuz veren dağlarımız, istikametimiz şaştığında yön veren ey koca yürekler, başımızın üstünde ve yüreğimizdesiniz.
Velhasıl bugün aldığımız bu ünvanlar, etiket ve makamlar gelip geçici olduğunu bilincinde olarak sizin ardından, kaldığımız yerden nefsimize yenilmeden yürümeye devam edeceğiz.
Selam ve dua ile...
