Akşam iş çıkışı eve giderken yolda bir grup gençlerle karşılaştım. Gayet güzel kız ve erkek öğrencilerdi. Okul arkadaşı oldukları belliydi. Kendi aralarında şakalaşarak yürüyorlardı.
Biraz ilerledikten sonra kendi aralarındaki şaka olayı yerini küfürleşmeye bıraktı.
Diyeceksiniz ki kavga ediyorlardır kız meselesidir. Öyle değildi.
Kızlardan birisi gurup içinden birine öyle bir küfür etti ki şaşırıp kaldım. Yanındaki arkadaşları kahkahalar atıyor gülüyorlardı.
O küfrü sokakta o kadar insan içinde erkek bile edemez belki utanır yüzü kızarır. O küfrü nasıl bir kız çocuğu eder. Hiç yakışmıyor bir genç kıza asla yakışmaz ağzı bozuk küfürbaz olmak. Hiç kimseye yakışmaz küfür etmek elbette. Terbiyesizliğin ahlaksızlığın göstergesidir.
Aile ne yapabilir. Belki okulda sanıyorlardır. Kızlarının bu denli küfürbaz olduğunun farkında bile olmayabilirler. Ailesine nasıl bir hikâye anlatıyorlar, nasıl kandırıyorlar bilinmez ama arkadaş ortamı da çok önemli.
Bu gençler kimi örnek alıyor kime özeniyor. Bilmeliler ki kendilerinden küçük kardeşleri de onları izliyor takip ediyorlar. Kendileri birilerini örnek alırken onları da kendine örnek alanların olduğunu unutmamalıdır.
İnsanlar çocuklarını yetiştirirken edep haya ve utanmayı öğretmeliler. Çocuk kamera gibi anne babayı çeker hafızalarına onların bütün hal ve hareketlerini davranışlarını kaydederler. Çocuk önce aileden aldığı kişiliği karakteri, edep ve utanma duygusunu sergiler. Çocuk yetiştiği ailenin aynasıdır. Psikolojik sorunlar genellikle çocukluktan başlar. Çocuklukta yaşanan travmalar insanın bütün geleceğini etkiler. Tedavi edilmez ise büyük sorunlara yol açar.
Çocuklar gördüklerini öğrendiklerini yaşadıklarını bir şekilde dışa vururlar. Eminim bu gençlerde küfürle kendilerini korumaya ya da dikkat çekmeye çalışıyorlar. Yaptıklarının yanlış ve utanılması gereken hareket olduğunu bilmeleri öğrenmeleri gerekir.
Genç yaşlı kadın erkek sokakta böyle küfürlü konuşmaları çok ayıp. Küfrün dini günah boyutu dışında ahlakı boyutu olduğu gibi görgü kurallarına da aykırıdır. Toplumun kabul görmeyeceği kelimeleri kavgada bile söylenmez iken birbirlerine şaka yaparken kullanılması çok ama çok ayıp ve terbiyesizliktir. Söylediği kişiye komik eğlenceli gelebilir fakat çevredeki insanlara karşı büyük saygısızlıktır. Söyleyenin değil duyanın yüzü kızarıyor utanıyor. Yazık gençlere ve insanlığa.
İnsanlığın geleceği olan bu gençlerin böyle küfürbaz olmaları toplum yapısını düzenini bozucu hareketler de bulunmaları çok üzücü.