İnsanlara geçmiş zaman hikâyeleri, yaşanmışlıklarını anlatmak yerine, bugüne dönük problemlere çözüm önerileri anlatmak zorundayız.
Geçmişe takılıp kalanların, gelecekle ilgili somut düşüncelerinin olmadığı kanaatini taşıyorum.
Geçmiş, adı üstünde geçmiştir.
O günlerin yaşanmışlıkları bugünü yaşayanlar için tecrübe olmuştur.
Tabii ki yaşanmış olumsuzlukları sebepleri ve sonuçları itibarıyla analiz edip, bellekteki yerine koymalıyız.
Ancak bugünü yaşıyorsak, geçmişe takılmadan, geleceği planlayan stratejiler düşünmeli, konuşmalıyız.
Bilinçli toplum her şeyin farkındadır.
Farkında olmalıyız.
Kimlerin, ne için, neler yapmaya çalıştıklarını doğru teşhis edip, ona göre davranışlar geliştirmeliyiz.
Aksi takdir de günümüzde halkla ilişkiler çalışmalarıyla paketlenmiş imaj çalışmalarına kurban olup, mental çevrelerin inşa ettiği sürece dâhil olursunuz.
Durkheim; “İnsan arzularının ve isteklerinin dipsiz okyanuslar gibi sonsuz olduğunu, elini uzattığı her şeyi elde etmek, her dileğinin olmasını istemek arzusunda olan insanın, kendi kendini sınırlayıp, kontrol altına alamayacağını, bunun için toplumun, bireyi sınırlandırması ve kontrol altına alması gerektiğini” iddia etmiştir.
Unutmayın, bir seçim de bulunurken, başıboş arzularınızın size hâkim olmasına izin vermeyin.
Günümüz liberal politikalarında “Bireyi” merkez yapan ve onun kazançlarını toplumun önüne çıkaran, bencilliği önceleyen yaklaşımlar revaçta.
Sorumluluk sahibi bireylerin toplumu önceleyen yaklaşımlar içine dâhil olması gerekir. Şahsen bende Durkheim gibi düşünüyorum. Yani toplumun bireyin başıboş arzularının, sınırsız isteklerinin önüne geçen, otokontrol görevi üstlenmesi gerektiği düşüncesindeyim.
Süreç devam eden bir zamanı işaret eder.
Başlamış ama sonuçlanmamış zamanın nasıl biteceğini somut veriler ile kestirmek mümkün gibi görünse de nihai son bazen tahminlerimizin dışına çıkabiliyor.
Dolayısıyla süreci etkileyen iç ve dış nedenlerin farkında olmalı, doğru kararlar vermeli, bilinçli davranışlar geliştirmeliyiz.
Başa dönersek, insanlara geçmişin hikâyeleri yerine, geleceği şekillendirmeyi sağlayacak ve bugünü; topluma huzurlu, refah içinde yaşatacak, sorunların çözümü ile projeleri anlatmalıyız.
Bunu yapabilenler her daim tercih edilir ve teveccüh görürler.
Sınırsız ve Durkheim ’in ifade ettiği gibi “dipsiz okyanuslar gibi arzu ve isteklerini her şartta eline geçirdiği gücün etkisiyle tatmin etmeye çalışan bireylere, bunlardan nemalanan yardakçılarına ve etrafların da ki dalkavuklara toplum olarak dur diyebilmeliyiz.
Sokrates ; “Aklını kullanan insanlar herkesten, her şeyden öğrenir. Sıradan insanlar sadece kendi deneyimlerinden, cahiller ise zaten her şeyi bilirler ”demiş.
Biz bunun neresindeyiz, düşünmeliyiz?