Bir soru sormuşlar, ülkelerin bölgesel yapılarındaki karakterleri o sorulara verdikleri cevaplar ile örtüşmüş.
Aslında veremedikleri cevaplar desek daha iyi olur!
Bilmedikleri terimler nasıl bir yaşantının olduğunu gözler önüne sermiş.
Dünya çapında bir anket yapılmış. Anketçilere sorulmak üzere sadece bir soru seçilmiş ve sorulmuş.
-“Lütfen dünyanın geri kalan kısmındaki yiyecek eksikliğine bir çözüm ile ilgili görüşünüzü dürüstçe belirtiniz?”
Anket büyük bir başarısızlıkla sonuçlanmış. Çünkü
-Afrika’da insanlar “Yiyecek” kelimesinin ne anlama geldiğini bilmiyorlar.
-Batı Avrupa’daki insanlar “Eksiklik” kelimesinin ne anlama geldiğini bilmiyorlar.
-Doğu Avrupa’daki insanlar “Kişisel görüş ”ün ne anlama geldiğini bilmiyorlar.
-Ortadoğu’daki insanlar “Çözüm” ün ne anlama geldiğini bilmiyorlar.
-Güney Amerika’daki insanlar “Lütfen” kelimesinin ne anlama geldiğini bilmiyorlar.
-İsrail’deki insanların “Dürüstlük” kelimesinin ne anlama geldiğini bilmiyorlar.
-Ve Amerika’daki insanların “Dünyanın geri kalan kısmının” ne anlama geldiğini bilmiyorlar.
Bu anket toplumların yaşantıları ve yönetim şekilleriyle ilgili ne kadar güzel bir örnek sunuyor.
Maalesef Dünya bu ahval içinde kendi kıyametini hazırlıyor.
Toplumların, enformasyonun en hızlı dönemin de, ortak bir yönetim kültürü ve özgürlük standardı belirleyememesi, bireysel bilinçten ne kadar uzak olduğunu gösteriyor.
Dolayısıyla da savaşlar, kavgalar ve kargaşa dünya coğrafyasının kaçınılmaz sonuçları oluyor.
Bu anomali durum, toplumların Barışta bütünleşmesinin de önünde engel. Sosyo ekonomik refahın adil oluşmadığı dünya da “Yiyecek” ten bir haber insanların varlığı, diğerleri için utanç vesilesi olamıyor ise sözün bittiği yerdeyiz.
Dünya çapında yapılan bu ankette anlamlandırılamayan Yiyecek, eksiklik, kişisel görüş, çözüm, lütfen, dürüstlük, dünyanın geri kalanı gibi kavramlar teolojinin “İyi insan”, “Ahlaklı insan” şiarı için de önemsenmesi gerekli davranışlar.
Fakat görülüyor ki o konuda da bir bütünlük yok. Hâlbuki bütün dinler, ister beşeri, isterseniz kitabi dinler, insanlığın kurtuluşuna vesile olacak güzel ahlakın oluşması emirleriyle dolu.
Antropologlar daha çok çalışmalı. İnsanı, insanlığı etimolojik ve kültürel olarak keşfetmek üzere kendini görevleri sayan antropoloji bilimi, sanıyorum yeteri kadar insan üzerindeki belirsizliği ortadan kaldıramamış.
Hayvanları inceledin “şöyle bir sonuca” vardım, bitkileri inceledin “Böyle” bir sonuca vardım, insanları inceledim ki “şaşırdım kaldım” diyen antropoloğun, insanlar üzerinden bir sonuç çıkaramaması galiba problemin temelini işaret ediyor.
Şimdi isterseniz biraz güncel düşünelim. Yukarıdaki satırlar ışığın da değerlendirme yaparak lütfen cevap verin;
Rusya- Ukrayna savaşı ne zaman biter? Kim kazanır? Barışı kim sağlar?
Covid-19 salgını doğal gelişen bir salgın mı? Ne zaman sonlanır, sonuçları neler olur?
Açlığın, yoksulluğun sebeplerini ve çözümlerini kimler, nasıl bulacak?
Sorun yönetim sistemleri mi yöneticiler mi?
Bu sorular çok ciddi oldu galiba, biraz magazin katalım isterseniz, bu şartlar da öğrenciler evlerin de yaptığı yemeklerde “Sucuk” kullanıyorlarmış. Sizce bu durum refahın emaresi mi?
Lütfen sucuk ’ta ne demeyin?