Dünya da hiçbir şey sadece kendisi için yaratılmamış, hep bir başkasına katkı sunmak üzere yaratılmış.
Sistem kuramcıları, alemin bir sistem içerisinde parçalardan meydana geldiğini ama o parçaların sistem içinde değer bulduğunu söyler.
Gerçekten de öyle değil mi?
Kalp vücudun için de sisteme dahil olunca çok hayati bir göreve sahip iken, sistemin dışında sadece bir parça etten ibaret.
Alemde yaratılmış ne varsa canlı-cansız hepsi birbiri için vardır.
Düşündüğünüzde sizde fark edeceksiniz.
Her şey tek ve münhasır.
Şahsına nevi. Farklı farklı yaratılmış.
Bir elin beş parmağı var, ama hiçbiri birbiriyle aynı değil.
O halde farklılıkların bir bütün içinde önemi var.
Tek başına farklılık bir anlam ifade etmez.
Belki, önemli bir anlam ifade etmez dersek, daha yumuşak olur.
Hiç anlam ifade etmez der isek haksızlık mı etmiş oluruz?
Farklılıkları bir bütün içinde değerlendirdiğiniz de demek oluyor ki, her bir farklılığın kendi içinde önemli bir görevi var.
Yani bütünü tamamlayıcı ve ortaya çok daha güzel, anlamlı bir eser çıkartması açısından oldukça fazla görevleri var.
İşte meselelere bu pencereden baktığınızda, kuşkunuz olmasın ki Türkiye’miz dünyanın en zengin ve en özellikli devletidir.
Toplumsal bilinç, aidiyet duygusu, geleceği; geçmişin yaşanmış dersleriyle sentezleyip planlama arzusu, muktedir olmak için en önemli amacımız olmalıdır.
Toplumda farklılıkları öne çıkaran yaklaşımlar bütüne zarar verir.
Farkındaysanız açılımla başlayan süreçten sonra insanların farklılık olarak görülen etnik ve mezhebi unsurlara yaklaşımlarında değişim oluştu.
Eskiden daha hoşgörüyle yaklaşılan konularda şimdi endişe ve kaygılar oluştu. O sebeple konuya girerken ifade ettiğim “Farklılıkların bir bütün içinde önemi var” sözümü burada yineliyorum.
Türk toplumu derken, işte bu farklılıkları içinde taşıyan bir elin parmaklarının oluşturduğu bütünü temsil ediyor.
Başparmak, bade parmak, işaret parmağı, yüzük parmağı ve serçe parmağını “El”in tamamlayıcı unsurları olarak görüyor ve birlikte iken işlevselliğini koruduğunu düşünelim.
Bu konu gerçekten çok hassas bir konuma getirildi.
Profesyonelce yıllardır ülkemiz, devletimiz, toprağımız ve üzerinde millet olarak yaşayan toplumumuz üzerinde yürütülen çalışmaların, nihai noktası halkın kafasında karışıklık yaratmak ve bir bütünü parçalara ayırmaktı!
Alet olmamak lazım.
Çok düşünüp öyle adımlar atmak lazım.
Bu coğrafya öyle ben yaptım oldu mantığında ve alel acele alınan kararlar ile yönetim yapılacak kolay bir yer değil.
Aldığınız, verdiğiniz her kararın kısa, orta ve uzun vadeli muhtelif sonuçlarını da düşünerek sonuca gitmeye çalışmalısınız.
Aksi takdirde bir parmağı kurtarayım derken elden olursunuz.