Sohbetleri seviyorum.
Eşle dostla sohbet etmek, duygu ve düşünceleri paylaşmak, ülkemi, ilimi, yöremi, onlarla değerlendirmekte güzel.
Her aklın ortaya koyduğu o kadar orijinal fikirler çıkıyor ki ortaya, şaşırıyorsunuz.
O sebeple de sohbetler güzel oluyor.
Tabii bir de düşünen, üreten, meselelere vakıf olma arzusuyla, olayları ve gelişmeleri değerlendirip, kafa yoran kişilerle yapılırsa tadı daha başka oluyor.
O nedenle de dost sohbetleri, komşu gezmeleri, ahbap çavuş ilişkilerindeki pozitif paylaşımı önemseyiniz.
Akıl akıldan üstündür demiş atalar. Nede güzel söylemişler!
Her aklın kendince yorumu ve görüşü olabilir. Ne kadar beyin varsa o kadar da akıl ve fikir vardır. En doğru fikir, çok fikrin içinden çıkar.
Diyalektiğin modern tarifinde Hegel; fikirler çatışır ve bu çatışmalar sonucu daha üstün fikirler çıkar diyor.
Hiç kimse en doğruyu ben biliyorum dememeli. Başkalarının da doğruları olacağını düşünerek sohbetlere katılmalı ve iyi bir dinleyici olmalıdır.
21.Yüz yılın Liderini tanımlarken çok dinleyen, istişare eden, dinlediği fikirleri değerlendirip, kendi fikirleriyle de sentezleyebilen kişiler olarak, ifade ediyor işin uzmanları.
Kolektif çalışma bilinci çerçevesinde, otorite boşluğuna meydan bırakmadan, aynı hedefe bütün çalışma grubunu inandırıp, çalıştıran kişiler, bu yüzyılın lideridir.
Bunu kavrayabilen ve hayatına uygulayanlar muktedir olurlar.
Dost sohbetleriyle konuya girdim. Nedeni şu?
İnsanlar kendi araların da yaptığı konuşmalar da üstün vasıflı, çalışkan, iyi insan ve yönetici, lider, siyaset adamı, politikacı, esnaf, bürokrat derken yukarıdaki vasıfları sayıyorlar.
Sözü Sivas’a getirip, bu tip insanlar için “Dua” ya mı çıksak acaba diyorlar?
Düşünen, sorgulayan insanları seviyorum. Sebep-sonuç ilişkisiyle tahlili analitik düşünenleri çok daha önemsiyorum.
Kişiler, insanların lehinde ve aleyhinde düşüncelerini söylüyorsa, bu özellikleri dikkate alıp konuşuyorlar. Dikkatimi çekti.
O halde sorumluluk sahibi insanların da buna göre davranması, kendilerini yüceltecektir. İnsanı yücelt ki devlet yücelsin derler ya!
Kolektif bir iradeyle, işbirliği, dayanışma ruhu ve planlama, gerçek bir eşitlik ilkesi içinde, bu şehri düşünen insanlarıyla buluşturmak lazım.
Gelişen, büyüyen bir kent vizyonuna kavuşmak istiyor isek özgür iradesiyle doğruları konuşabilen insanlara ihtiyaç var.
Beyaz yalancılardan kurtarın bu şehri!
Aslında Avrupalılar ülkelerinde “Kent Konseyleri” oluşturmak suretiyle bu işi çözmüş. Bizde de var?
BM Rio Yeryüzü Zirvesinde 1992 de kabul edilmiş, yerel yönetimlerin öncülüğünde sivil toplumun ve diğer ortakların birlikte kendi sorunlarını ve önceliklerini belirleyerek çalışmalar yapmak üzere oluşturulmuş.
Kentin hak ve hukukunun korunması, sürdürülebilir kalkınma, çevreye duyarlılık, yardımlaşma ve dayanışma, saydamlık, hesap vermek ve sorabilmek, katılım, yönetişim.
Şehrinizle ilgili her şey de sorumluluk almak için konsey oluşturmuşlar.
Bizde de var?
Yerelin kendi ekonomik ve sosyal geleceğini şekillendirmesine fırsat sunan, katılımcılığı ön planda tutan, örgütlü yapılanmanın fırsatlarını sunarak, demokratik bir yapının ön plana çıkarılmasını sağlayan yaklaşıma “Aşağıdan yukarıya kalkınma yaklaşımı” diyoruz.
Kent konseyleri tam da bunun için var.
Sohbetleri sevdiğimi söyledim.
Gerçekten aklı başında insanlar ile yapılınca çok güzel düşünceler çıkıyor. Şehrin buna ihtiyacı var. Bu sohbetlerden çıkacak düşüncelerin “Kelebek etkisi” yaptığını düşünsenize?
Bu şehri “beyaz yalancılardan” kurtarmak lazım diye düşünüyorum.