Sülük gibi adamlar.
Yapıştı mı bırakmıyorlar.
Asalak yaşamaya alışmış insanların sülük gibi davranışları, caddeler de insanları bıktırıyor.
Çalışmadan, üretmeden, emek sarf etmeden kazancın kolay harcandığını da bunlarda görüyoruz.
Toplumu sülük gibi yaşamaya alıştıranlar da kendilerine bağımlı kalmalarından fayda uman insanlardır.
Zira onlar cahil bir toplumun kendilerine alternatif üretemeyeceğini bildiklerinden onların aydınlanmasını hiç istemezler.
Hani siyaset baronlarının elde ettikleri yeri terk etmemek için en yakınındakileri bile harcama girişiminin altında yatan gerekçe gibi.
Bunlar da kendilerinden daha akıllı insanlara tahammül edemezler. Akıllı insanları da zaten yakınların da çok fazla barındırmazlar?
Aydınlanmasını tamamlamamış toplumlarda bireyin asalak yaşamı, devlete yük olsa da yöneticilerin işine gelir.
Herkes kesesinden yesin içsin saltanatım var benim mantığı içerisinde, devletin malı deniz, yemeyen domuz gibi düşündüklerinden, asalak yaşamı sonlandırmayı istemezler.
Zira bireyin kendi ayakları üzerinde durabilmesi medeni cesaretini artıracaktır.
Üreten ve çalışan toplumlar her platformda başa baş, dişe diş mücadele etmeyi severler. Onlar kazanmak için her türlü riski alabilirler.
Ekonomik refahı sağlamak için çalışanlar, üretenler, haklarını bilirler, sorgular ve hesap sormak için sorumluluk alırlar.
Çobanından vazgeçmeyen sürü olmazlar.
Başkalarının kesesinden yiyenler bağımlıdırlar. Onları diğerlerinden ayırt etmek kolaydır.
Sülük gibi yapıştığı yerden kan emerek beslenen insanlar etik değerleri tüketmiş kişilerdir. Utanmazlar.
Hatta bu insanlar vücutlarının su ihtiyacını tükürdüklerini yalayarak giderirler!
Bu tiplerin kurumsal kimlik taşıyanları da var.
Emperyalist mantıkla sömürgeciliği geçim standardı yapanlar vardır.
Bunlar da kişisel değil, devlet ilişkilerinde global olarak sömürgeciliği hedef alanlar olarak değerlendirebiliriz.
Kendi kaynaklarını kullanamayan insanları iyi seçerler.
Daha doğrusu sömürüye evet diyecek şahsiyetteki insanları bulur ve kullanırlar.
Onlar kişisel düşündükleri için toplumsal menfaatin önemi yoktur.
Küresel sülükler nerde, nasıl bir idareci bulacağını iyi tespit ettiklerinden her ülkede kendilerine bir maşa bulmuşlardır.
Asalak yaşamın sülükleşmiş kimliği ile kene gibi topluma yapışmış kişiler, her türlü kaynağa sahip bir ülkeyi, yabancıların himayesine ve hizmetine açmakta bir beis görmez. Keza hedefleri aynıdır.
Toplumsal zenginliğe ulaşmış toplumlar bu tip asalaklardan kurtulmuş, nefesi kokan sülükleri hayatlarından çıkarmışlardır.
Eğer zenginlikte adalet istiyorsanız sizde asalaklardan, nefesi kokan sülüklerden, obur, obezite, gözü doymayan hırsızlardan kurtulmalısınız.
Lütfen sömürüye ve sömürülmeye izin vermeyin!
Büyük Atatürk; “Çalışmadan, yorulmadan, üretmeden yaşayan toplumlar başkalarının kölesi olmaya mahkûmdurlar” sözüyle işte bu gerçekleri ifade etmiştir.