KÜFÜRLÜ DİL - Nevin KILIÇ

Bugün iş çıkışı yolda yürürken karşılaştığım bir grup genç, görünüşte oldukça neşeliydi. Hem kızlar hem de erkekler, birbirleriyle yüksek sesle şakalaşarak yürüyorlardı. Okul kıyafetlerinden okul arkadaşı oldukları belliydi.

Ancak biraz daha ilerlediğimizde, o neşeli havanın birdenbire yerini saygısız bir küfürleşmeye bırakması, içimi acıttı.

Etraflarındaki insanlara aldırış etmeden, birbiri ardına sarf ettikleri küfürler, bana büyük bir hayal kırıklığı yaşattı. “Belki de bir kavga ediyorlar, belki de bir kız meselesi yüzünden” diye düşündüm, ama çok geçmeden bunun böyle olmadığını fark ettim.

Bir kız, grup içindeki bir arkadaşa öylesine ağır bir küfür etti ki, gerçekten şaşkınlıkla kaldım. Yanındaki arkadaşları ise kahkahalarla gülerken, ne söylediklerinin, etraftaki insanlara karşı ne kadar büyük bir saygısızlık olduğunu hiç düşünmüyordu. O küfrü sokakta bir erkek belki utanarak, çekinerek söyleyebilir, ama bir kız çocuğunun böyle bir söz sarf etmesi… Bu, asla bir genç kıza yakışmaz. Küfürbaz olmak, hiçbir yaşta, hiçbir cinsiyette, hiçbir insana yakışmaz. Küfür, sadece terbiyesizlik ve ahlaksızlık değil; aynı zamanda toplumun görgü kurallarına, sevgiye, saygıya aykırıdır.

Bu gençlerin ailelerine ne diyebilirim ki? Belki de aileleri, çocuklarının böyle bir dil kullandığının farkında bile değiller. Evde nasıl bir davranış sergiliyorlar, okulda nasıl bir dil kullanıyorlar bilmiyorlardır. Belki de hiçbir zaman fark edip, görmediler. Çocuklarının dışarıdaki davranış bozukluklarını öğrenmediler. Ama şunu unutmamalıyız: Aile, her çocuğun ilk öğretmenidir. Çocuk, ne kadar ailesinin değerlerini benimsese de arkadaş ortamı çok büyük bir etkiye sahiptir. Evdeki davranışlar, okulda farklılık gösterebilir, ama arkadaş çevresinde gerçek karakter ortaya çıkar. Çocuklar, arkadaşlarıyla vakit geçirerek kendilerini daha çok bulurlar. Ve maalesef, bazen kötü arkadaşlar, onları kötü yollara sürükler.

Bu gençler kimi örnek alıyor kime özeniyor. Bilmeliler ki kendilerinden küçük kardeşleri de onları izliyor takip ediyorlar. Kendileri birilerini örnek alırken onları da kendine örnek alanların olduğunu unutmamalıdır.

Anne-babalar çocuklarına sadece matematik veya edebiyat değil, edep haya, utanmayı  ve hayatta insanlara ve bütün canlılara nasıl saygılı olmayı da öğretmelidir. Çocuklar, büyürken sadece okulda değil, aynı zamanda ailede de eğitim alır. Aile, bir çocuğun karakterinin temellerini atar. Çocuk, gördüklerini ve öğrendiklerini dışa vurur. Küfürlü bir dil, evde veya okulda yaşanan eksikliklerin bir yansıması olabilir. Çocuklar, bazen dikkat çekmek veya koruma duygusu içinde yanlış yollara başvurabilirler. Ancak, bu yollarda ilerlemek ne kendilerine ne de topluma fayda sağlar.

Toplumumuzda küfür, sadece dilin kirlenmesi değil, aynı zamanda bir ahlak sorunudur. Küfrün, dini boyutunun yanı sıra, ahlaki ve toplumsal boyutları da vardır. Hiçbir kişi, hiçbir durumda birbirine küfürlü sözler söylememelidir. Şaka adı altında yapılan bu saygısızlıklar, sadece o anı yaşayanları değil, çevresindeki insanları da rahatsız eder. Çevremizdeki insanlar, bu tür dil kullanımını duyduklarında utanır ve moral bozukluğu yaşarlar.

Ve belki de en acı olanı; bu gençlerin, gelecekte toplumumuzu nasıl etkileyeceklerini düşünmeden, böyle kötü alışkanlıklar edinmeleri… İnsanlığın geleceği, bu gençlerin ellerinde şekillenecek. Onların, nasıl bir dünya kuracakları, kendi karakterlerine, değerlerine ve söylediklerine bağlı.Gençlerin, bu tür küfürlü ve saygısız davranışlardan uzak durmaları, sadece kendilerini değil, toplumumuzu da daha güzel bir yere taşır. Unutmasınlar ki, dil sadece kelimelerden ibaret değildir; aynı zamanda bir toplumun ruhudur.