Günümüzde tarımın ve tarım ürünlerinin geldiği geldiği noktayı iyi analiz etmek için geçmişe 1950 li yıllara bakmak lazım.
Feodal ve tarım toplumu olan Türkiye’de Atatürk'ün Tarım Devrimi, İdeal Cumhuriyet köyü projesi, Halkevleri ve Köy Enstitüleri projeleri ile Türkiye'de modern tarım ve hayvancılık gelişmeye başlamıştır. Çok kısa bir süre önce dışarıdan alınan birçok tarım ürünü Türkiye’de Türk köylüsü tarafından üretilip yurt dışına satılmaya başlanmıştır.
Türkiye, Atatürk’ün akıllı projeleri ile şekillenen çağdaş, ulusal ve bağımsız tarım ve hayvancılık politikaları sonunda çok kısa bir sürede kendi kendine yetebilen bir ülke haline gelmiştir. Kendi kendine yeten Türkiye, ülkeleri borçlandırıp kendine bağımlı kılan emperyalizmi rahatsız etmiştir.
1950'de iktidara gelen Demokrat parti (DP) ekonomik alanda liberal politikalar izlemiştir. Avrupa ödeme birliği ’ne giren Türkiye 1950 yılının son baharında üye devletlerle olan ticaretini büyük orana serbest bırakmıştır. Türkiye, 1950-1953 yılları arasında iyi hava şartları, tarım arazisinin genişletilmesi, Kore Savaşının yarattığı olumlu hava sayesinde dünyanın sayılı tahıl ambarı ülkelerinden biri durumuna gelmiştir. Türkiye'nin tarımdaki bu başarısı Türkiye için “ABD yardımını en etkili kullanan ülke” yorumlarının yapılmasına yol açmıştır.
Ancak zaman içinde Türkiye’de tarım arazisinin genişlemesinin durması ve dünyanın da normal şartlara dönmesiyle tarı üretimi azalmaya başlamıştır. DP'nin uyguladığı “serbest piyasa rejimi” başarılı olamamış ve dış ticaret büyük oranda açık vermiştir. Ekonomik şartlar ağırlaşıp dış borçlar artınca DP 1954’de dış ticarette bazı kısıtlamalara gitti.
İki yıl kadar önce “ABD yardımını çok iyi kullanan ülke” diye alkışlanan Türkiye 1945’ten itibaren ABD’den tarım ürünü satın almak için çok ağır şartlarda antlaşmaları imzalamak zorunda kalmıştır.
Sanki 1950'li yılları günümüzde yaşıyoruz… 11 Aralık 2024
Devam edecek.
