1955-1956 yıları arasında Türkiye ile ABD arasında imzalanan “tarım anlaşmaları” Türk tarımının gelişmesini önlemiştir. Bu anlaşmalarla ABD tarım ürünlerine Türkiye’de her yıl genişleyen pazar açmayı amaçlamıştır.
12 Kasım 1956 tarihli “Zirai Maddeler Ticari anlaşmasında” ABD Türk tarımını bitirme projesinin en önemli ayaklarından birini oluşturması bakımından dikkat çekicidir. ABD yardımı adı altında bu anlaşma ile kendi ihtiyaç fazlası olan buğday, arpa, mısır, dondurulmuş et, konserve ve sığır eti, don yağı ve soya gibi tarımsal ve hayvansal ürünleri Amerikan gemileri ile, taşıma ücretiyle birlikte dolar karşılığında Türkiye’ye verecektir.
Bu anlaşma ile kalınsa gene iyi, bu anlaşmaya ek olarak 25 Ocak 1957 tarihi başka bir “tarım anlaşmasıyla” ABD’den şu tarım ürünleri alınacaktır: Buğday, arpa, mısır, konserve sığır eti, peynir, süt tozu, pamuk tohumu, soya fasulyesi yağı… Bu ürünler gene Türkiye’ye taşıma ücreti ile birlikte satılacaktır.
12 Kasım 1956 tarihli anlaşmaya göre adı geçen tarımsal ve hayvansal ürünlerini ABD aşağıdaki dikkat çekici maddelerde vermiştir.
1. ABD yardım adı altında Türkiye’ye kendi ihtiyaç fazlası tarımsal ve hayvansal ürünleri satacaktır. Yani Türkiye’ye satılan ABD ürünleri tüketicisinden arta kalan ikinci sınıf ürünlerdir.
2. ABD Türkiye’ye buğday, arpa, mısır, soya fasulyesi yağı satacaktır. Oysaki bu ürünlerin tamamı Türkiye’de üretilmektedir.
3. Türkiye ABD’den satın aldığı tarımsal ve hayvansal ürünleri ABD’nin düşmanlarına satamayacaktır, sadece kendisi tüketecektir. Bu tam bağımlılık değil midir?
4. Türkiye’nin yetiştirip ihraç edeceği tarım ürünlerini ABD kontrol edecektir. Yani ABD’nin “üretmeyin” dediği tarım ürünleri üretilmeyecek, “satmayın” dediği tarım ürünleri ihraç edilemeyecek. Bunun adı sömürülmektir.
5. ABD’nin ikinci sınıf tarım ürünlerine Türkiye Milyonlarca dolar ödeyecektir. Bunun adı ABD yardımı değil ABD sömürüsüdür.
6. Türk ve ABD Hükümetleri “Amerikan tarım ürünlerine ait Türkiye’deki piyasa taleplerini artırmak ve geliştirmek için” devamlı çalışacaklardır. Her iki Hükümetin çalışmaları dikkat çekicidir. ABD’yi anladık ama Türk Hükümeti’nin bu yöndeki gayretini anlamak mümkün değil.
20 Ocak 1958 tarihli ABD notasının resmi gazete de yayınlanmasıyla Türk dış ticaretinin ABD kontrolüne girmesi resmen kabul ve ilan edilerek uygulamaya geçilmiştir.
Amerika Türkiye’ye “1 Ağustos 1958 tarihine kadar buğday ihraç etmeyeceksin!” diyor, Türkiye “Başüstüne Ekselansları “ diyerek bu cezayı kabul ediyor…
DP (Demokrat Parti) Hükümeti Türk Halkının çıkarlarını değil ABD’nin çıkarlarını savunarak, Türk tarımı ve Türk üreticisini Amerikan Çiftçisinin refahı uğruna bir çıkmaza ve felakete sürükleyerek günümüzde yaşanan sorunların temellerini atmıştır. Günümüzde ekonominin, tarımın, sanayinin olumsuzluklarını DP. Ve aynı siyaseti izleyen Hikmetlerde aramak gerekiyor. 18 Aralık 2023
Devam edecek…
