Küreselleşme ve neoliberal ekonomik politikalar ile yoksulluğun niteliği ve boyutu değişti. Bütün dünya da kent yoksulluğu problemleri yoksullaşan insanların sosyal problemlerini de artırıyor. Orta sınıfın yok olması toplumsal dengelerin bozulacağını ve bunun da daha çok zenginler için bir güvenlik problemi çıkaracağı, dolayısıyla kapitalist politikalara sosyal formlar da eklenmeli olduğu gerçeğini ortaya çıkardı. Dünya zenginleri bu konuda bir sosyal program çerçevesinde çalışmalar yapılmalı olduğunu da konuşuyor. 2016 yılında Davos’ta yapılan toplantılar da zenginler ile yoksulların arasında ki çıtanın aşırı açılmasının çok önemli problem oluşturacağını konuştular. Çareler bulmaya dönük adımların da atılması görüştüler. Hatta dünya Nüfusunun düşürülmesi için adımlar da bunun içinde? Bütün Dünya için var olan bu sorun bizi teğet geçer mi? Hayır. Geçmeyeceği aşikâr olan bu sorunla ilgili çalışmalar yapmalıyız. Üretime ve istihdama dönük çalışmaların daralması ve bu konuda ciddi problemlerin oluşması, işsizliğin önlenemez artışı, katma değer üretemeyen ve zenginlikte değil, yoksullukta adaletin tesisi gibi anormal bir durumun oluşması. Kırdan kente göçün yüksek olduğu ve nüfusun büyük çoğunluğunun kentlerde yığılması ve burada yaşayan insanların en temel ihtiyaçlarını ancak karşıladığı, ekonomik eşitsizliğin arttığı şehirlerde kent yoksulluğu artar. İnsanlar sadece yaşamını idame ettirecek şekilde iaşe peşinde koşar iken sosyalleşme ve psikolojik ihtiyaçlarını karşılayamaz. Bu durum orta sınıfın da bitmesini sağlar ve zengin ile fakirlerin arasındaki farkın çok açılmasına neden olur. Bu kentler de insanlar kamusal hizmetlere etkin ulaşım açısından da sorunlar yaşar. Adalet duygusu, güven duygusu kaybolmuş kişilerin kamusal hizmetlerden yararlanmasın da boşluğu dolduran farklı illegal unsurlar devreye girer. Bu durumda hem ülke için hem de yerel yönetimler için, yeni politikalar geliştirmeleri söz konusu olur. İnsanların hizmetlere daha adil ve kolay ulaşımını sağlayacak çalışmalar planlanmalıdır. Kent yoksulluğunun görünen en bariz sosyal problemlerinden bir tanesi ve belki de en önemlisi, boşanan, dağılan ailelerin çokluğundan görüyoruz. Boşanmış ailelerin çokluğu, toplumda çekirdek aile yapısını da tek ebeveynli aileye devşirdi. Bu durumun Sosyo-psikolojik sonuçları maalesef negatiftir. Kentler de temel ihtiyaçlarını ucu ucuna karşılayan nüfusun artması, üretime ve istihdama dönük etkin çalışmaların olmaması, köylerin boşalıp şehirde nüfusun yoğunlaşması, sosyolojik ve ekonomik açıdan kent yoksulluğuna davetiye çıkaran temel unsurlardır. Her türlü üretimi ortadan kaldıran uygulamalar, katma değer üretmeden spekülatif unsurlar ile zenginleşiyormuş gibi yaşanan sanal refah ve bu refahtan pay alamayan halkın, git gide fakirleşmesi “Kent Yoksulluğunu” artıracaktır. Yöneticiler bu konuda bir çalışma yapmalı. Anadolu da ki iller başta olmak üzere, göçün sık yaşandığı, köylerin boşalıp tarımsal ve hayvansal üretimin bitmesine sebep olunduğu bölgelere dönük özel çalışmalar yapılmalıdır. Tarımsal ve Hayvansal ürünlerin üretildiği bir sanayi merkezi haline getirilmeli, ekonomik zenginliği artmış şehirler oluşturulmalıdır. Yeni Dünya da sağlıklı gıda ya yatırım yapan ülkeler kesinlikle kazançlı olacaktır. Ülke nüfusunun belli illerde toplanmasının önüne geçilmelidir. Nüfus tüm ülkeye dengeli bir şekilde dağıtılacak tedbirler ve çalışmalar yaparak herkesin kendi şehrine dönüp yaşaması sağlanmalı. Aksi takdir de şimdi ki gibi ülke nüfusunun dörtte üçünü 57 Milyonu sadece 12 vilayete toplanmasına fırsat verip diğer illerin boşalmış, üretim gücü kaybolmuş, kaynakların kullanılmadığı kentlere dönüşürse “Kent Yoksulluğu” arttığı gibi sorunlar çoğalacaktır. Sivas ta bu şehirlerin içinde muhteremler,yoksullaştı. Demem o ki bu konu önemli!