Bir Lisenin Kurtuluş Destanı – Sivas Lisesi”
Bu zafer bayramı haftası dolayısıyla unutulmasını istemediğim benimde mezunu olduğum SİVAS LİSESİ ‘nin şehit öğrencilerine Allah’tan rahmet diliyorum mekanları cennet olsun ruhları şat olsun. Selam olsun sana ŞEHİTİM. Onların anısına aşağıda ki yazıyı kaleme aldım.
Milli Mücadele yıllarında Anadolu’nun her köşesi bağımsızlık ateşiyle yanarken, Sivas yalnızca bir şehir değil, adeta direnişin kalbiydi. Kongrelerle alınan kararların, yayınlanan bildirilerin yanı sıra bir de gençlerin kaleme değil silaha sarıldığı hikâyeler var. İşte o hikâyelerden biri Sivas Lisesi’nde yaşandı.
O yıllarda henüz bıyıkları terlememiş lise talebeleri, mürekkep lekeli parmaklarını bırakıp tüfek taşıdılar. Birçoğu Anadolu’nun çeşitli cephelerinde çarpışırken, kimisi geri dönmedi.
Sivas Lisesi, Kurtuluş Savaşı’na verdiği bu büyük katkı nedeniyle bir dönem mezun veremeyen okullar arasında yer aldı. Çünkü talebeler ya cephedeydi ya da şehit düşmüştü. Bu yüzden lise diploması yerine, çoğunun alnına “istiklal madalyası” yazıldı.
Bugün Sivas Lisesi; bir milletin genç yaşta toprağa düşen evlatlarının hatırasıdır. Onlar olmasaydı belki bugün kalemlerimiz hürriyetle yazı yazamayacaktı.
Şimdi bizlere düşen, Sivas Lisesi’nin o adsız kahramanlarını unutmayıp her fırsatta genç nesillere hatırlatmaktır. Çünkü tarih, sadece büyük zaferlerin değil, büyük fedakârlıkların da mirasıdır.
Sivas Lisesi
Bir kapıdan girdim, taşlar ağlıyordu,
Bir avluda çocuk sesleri yankılanıyordu.
Ama o çocukların çoğu,
Yarınlarını göremeden
vatan toprağına düşmüştü.
Sivas Lisesi…
Sen bir okuldan öte,
Bir milletin kalbinde açan yarasın.
Sıralarında umut,
Tahtalarında hayal vardı,
Ama kara haberle doldu her dersin sayfası.
Bir gün yoklamada adları okundu,
Ses yoktu, cevap yoktu…
“Cephede!” dediler,
“Vatan için, bayrak için, istiklal için!”
Ve işte, genç fidanlar birer birer düştü,
Sıvasız duvarların arasında
adları hatıra kaldı.
Ey Sivas Lisesi,
Senin yoklamanda eksilen her isim,
Bu milletin alnında
parlayan bir şeref yıldızı oldu.
Senin şehitlerin,
Kitap sayfalarında değil,
Vatan toprağında yazdı adını.
Bugün önünden geçen her çocuk,
Senin taşlarında o yiğitlerin adımlarını duyar,
Senin duvarlarında o gençlerin nefesini hisseder.
Sivas Lisesi…
Sen sadece bir bina değilsin,
Sen bir destansın,
Sen toprağa düşen gençlerin
ölümsüz feryadısın.
Saygılarımla.