Çocuk, Yetiştirildiği Gibi Olur

Evlat, anasının karnından değil, yetiştiği evden çıkar.

“Çocuklar kendi bildiklerini yapar.” Söylemesi kolay, kulağa hoş geliyor. Ama Türk kültürünün deneyimi bize farklı bir gerçeği fısıldar: Çocuk, içinde büyüdüğü aile ve çevrenin değerleriyle şekillenir. Karakteri, hayata bakışı ve davranış biçimi, ailede aldığı örneklerle belirlenir.

Sevgi, Saygı ve Disiplinle Büyümek

Bizim toplumumuzda çocuk sadece sevgiyle değil, saygı, disiplin ve sorumlulukla büyür. Büyüklerin sözünü dinlemeyi, akraba ve komşularla ilişkilerde saygıyı, yardımlaşmayı ve paylaşmayı öğrenir. Atalarımız der ki: “Ne ekersen, onu biçersin.” Çocuk da bu ekilen değerlerin ürünüdür.

Bir evde sevgi eksikse, anlayış eksikse, çocuk ruhu da o eksikliklerle büyür. Tam tersine, sevgi, sabır ve örnek davranışlarla beslenen bir çocuk, hayatta güçlü ve güvenli adımlar atar.

Hayaller Kendi Mi, Çevrenin Etkisi Mi?

Çocuk kendi seçimlerini yapabilir, hayallerini kurabilir. Ama bu hayaller çoğu zaman, büyüdüğü evin, ailesinin ve toplumun biçimlendirdiği değerlerle sınırlandırılmıştır. “Çocuk büyüyünce anlar” deriz; ama aslında çocuk, küçük yaşta ailesinden aldığı değerlerle geleceğe hazırlanır.

Toplumun Temeli Evlatla Başlar

Bir çocuğu doğru yetiştirmek, sadece bireysel bir sorumluluk değildir; toplumun geleceğine yapılan yatırımdır. İyi yetişmiş bir evlat, sadece kendi hayatını doğru kurmaz, içinde yaşadığı toplumu da aydınlatır. Atalarımızın dediği gibi: “İyi insan, iyi toplumun temelidir.” Çocuk, bu temelin tuğlasıdır.

Yetiştirdiğimiz Gibi Olurlar

Çocuk düşündüğümüz gibi değil, yetiştiği gibi olur. Ona sevgiyle rehberlik etmek, sınırlarını öğretmek ve doğru ile yanlışı göstermek, onun hayatına yön verir. Bu, hem aile hem toplum için en büyük görev ve sorumluluktur. Unutmayalım ki, çocuklarımızın geleceği, bugün onlara sunduğumuz değerlerle şekillenir.

Saygılarımla.