CİDDEN: EMEKLİNİN HALİ NE OLACAK?

2023 Yılının sonuna yaklaştığımız günlerde Siyasiler, Hükümet, Toplum hep birlikte Emekli Aylıklarıyla ilgili konuşmaya başlamıştı. Memur maaşları belirlenmiş, Asgari ücret tespit komisyonu çalışmalarını sonuçlandırmış yeni asgari ücret açıklanmış olmasına rağmen emekli aylıklarının ne kadar olacağı belli olmamıştı. Hükümet kanadından ilgili yetkililer aynı söylemde buluşmuş ‘’Emekliyi Enflasyona Ezdirmeyeceğiz’’ diyorlardı. Bu söylemlerle yeni yıla girdik. Hazine ile çalışma bakanları ve Cumhurbaşkanı Yardımcısı Sayın Cevdet Yılmaz; çalışma yapıyoruz yakında açıklayacağız dediler.

Günler geçti Sayın Cumhurbaşkanı kabine toplantısını yaptı ve toplantı sonucunu açıkladı. Yapılan açıklama sonucu emekliyi, dul yetim aylığı alan insanlarımızı tatmin etmedi. Milyonların beklentisi suya düştü, hayalleri yıkıldı. Maddi anlamda hükümetten beklediği ilgiyi göremeyen emekliye bir sürpriz açıklama yapıldı.  Sayın Cumhurbaşkanı 2024 yılını ‘’emekli yılı’’ ilan etti.

Şimdi birileri çıkmış emekli 2024 yılında onore edilecek, sinema, tiyatro, opera, bale gösterileri gibi etkinliklere girişte indirim sağlanacak gibi laflar ediyor. Ama doğru, ama yanlış bilmiyorum.  Henüz kesinleşmiş, eyleme konulmuş bir şeyler yok. Olsa da emekliler artık sessizliklerini bozdu ve konuşuyorlar. Sohbet ettiğim emeklilerin çoğu isyanda. Bırakın Sosyal etkinlikleri, evinin kira fiyatından altında aldığı aylığıyla açlık yaşıyorlar hem de senenin başındayız. Bu emekli aylıkları yılsonuna kadar fiyat artışları ve enflasyon karşısında gün geçtikçe azalmış olacak. Bu durumda açlığa yokluğa terk edilmiş, ötelenmiş, yok sayılmışlığı içine sindirememiş milyonlar var.

Sosyal devlet olmanın gereğini buradan anlatmaya lüzum var mı? SSK, Bağ-kur çalışanıyken bu insanlar hep emekli olmanın hayalini kurdular. 70,  80 ve 90’lı yılların siyasi ekonomik çalkantılarında yokluk, yoksulluk içerisinde primlerini ödediler. Hiç olmazsa gün gelir emekli olursak bir aylığım olur onunla evimi geçindiririm hesabı yaptılar. Geçmişi de hatırlayalım gerçekten çok zor yıllardan geçtiler fabrikaların önünde işçi kuyruklarında iş bulamadılar, devlet dairelerine memur olamadılar İnşaatlarda, temizlik işlerinde, ağır şartlarda soğukta, yağmurda, çamurda insanlara hizmet etiler, mağazalarda kimi zaman kasiyer, kimi zaman raf personeli kimi zaman temizlik çalışanı olarak karşılaştınız. Hep hizmetinizdelerdi bu insanlar. Kimi emeklilerimizde çalışma hayatında devlet memuru olamadılar, Üniversite hayatları olmadı hiç. Köyde babası çiftçiydi ve babasından sonra miras yoluyla paylaştıkları tarlaları tarım yoluyla evi geçindirebilecek çocuklarına gelecek sağlayacak gelir getirmeyeceği için sattılar,  şehre göç etti büyük kısmı, gecekondu mahallelerinde bir ömür geçirdiler. Kimi bir manav tezgahı kurdu, pazarcılık yaptı, limon sattı hatta yaşamaya çalıştığı köyünden kendisinden önce gelen büyüklerinin dükkanlarında çıraklık etti, yemedi içmedi çıraklığını yaptığı işlerin devamında ustası olunca bir küçük dükkan da kendi açtı. SSK Çalışan konumundan Bağ-Kurlu Konumuna geçtiler. Berber oldu, terzi oldu, bisiklet, otomobil, elektrikli ev aletleri tamircisi oldular. Açtıkları dükkanlarda yanlarında SSK’lı personel çalıştıranlar da oldu ve kendileri de Bağ-kur primlerini Bağ-Kur’a ödedi. Ülke ekonomisine can kattılar, vergi verdiler,  vatana hizmet ettiler. Erkekler askerlik borcunu ödediler. Camide, düğünde, cenazede, vatan savunmasında, terörle mücadelede beraberdik.  Hatta tükettiği her kalemde iğneden ipliğe her alışverişinde KDV ödeyen, kazandıklarından vergisi kesilen bu insanlar hep yanı başımızdaydı. Şimdi gün geldi emekli oldular.

Emekli oldular da ne oldular? Çalışırken hayatında deniz görmemiş bir gün tatil yapmamış bu insanlar şimdi tatil hayali mi yapıyor, tiyatro, caz, bale, sinema, opera gösterilerinin hayallerini mi kurabiliyor. Söylenildiği gibi Avrupalılar kıskansın derdinde de değil bu insanlar. Sadece ahir ömründe İnsanca, ülkemiz yaşayanlarıyla eşit şartlarda yaşlanmak bu insanların dertleri.

2001 yılına geldiğimizde ülkemiz çok sıkıntılı dönemler yaşıyorken insanlar yine böyle bunalmış tutacak bir el arayışındaydı. Hak, adalet, özgürlük, yokluk, yoksulluk gibi asli haklardan mahrum kalındığı dönemler geride kalsın diye bir siyasal hareket gündeme geldi.

O dönemin sıkıntılarının giderileceği sözleri ile İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığından da tanınmış orada yaptığı başarılı çalışmaları da kendine referans olmuş biri vardı. O kişi; gençliği dinamikliği, kıvrak zekası, çalışma gayreti ön planda olan Recep Tayyip Erdoğan idi.

Recep Tayyip Erdoğan öncülüğünde kurulan Adalet ve Kalkınma Partisi tüm ezberleri bozmuş halkın teveccühünü kazanarak iktidara gelmişti. Yeni kan; yeni heyecanlar oluşturdu 2008 yılına kadar ülke ekonomisinde gözle görülür düzelme yaşandı. Vatandaş bu durumdan memnun ve de mutlu olmuştu.

Dünya ülkeleri 2008 yılında Ciddi kriz yaşarken Türkiye’miz krizi ufak sıyrıklarla atlatmayı başarmış o dönemin Başbakanı Şimdiki Cumhurbaşkanımız ‘’Kriz Bizi Teğet Geçti demişti’’. Çok enflasyonlu dönemler görmüş yaşamıştık. Paramız çok sıfırlı olduğundan hesap makineleriyle bile para hesabı yapılamaz duruma gelmişti.  Paradan sıfır atılması Türk Lirası’nın yeniden değer kazanması ayrı moral olmuştu. Enflasyon artık tek haneli rakamlarla ifade ediliyordu ki.

Son yıllarda ne olduysa yine enflasyonlu döneme girilmiş olduk. Tarih tekerrür etmeye başladı 2002 öncesine yeniden dönmeye başladık. Yıllarca enflasyonlu hayattan bıkmış insanımız yeniden o yılların tecrübelerine gerimi dönüyorlardı. Vatandaşımız Enflasyon korkusunu yaşarken en çokta emeklimize sirayet etti.

Emekli gerçekten tarif edilemeyecek kadar zor durumda. Bu durum bu günlerde düzelmezse 10.000 Lira yapılmaya çalışılan emekli aylığı bir iki ay içerisinde yine eriyecektir. Ya sonrası;  hüzün, huzursuzluk, açlık ve de çaresizlik olacak. Gözümüzün önünde yokluk, çaresiz ve acziyet içerisinde kaybolan ömürler, yiten canlar olacak.

Cumhuriyet tarihinin en güçlü iktidarı Adalet ve Kalkınma Partisi ile Milliyetçi Hareket Partisi ve Cumhur ittifakının diğer ortakları ve bu işe çözüm getirirler. Aksi takdirde millet nezdinde, gönüllerde, insan cildinin kırışıklıklarında hayırla yâd edilmeyen iktidar ve yöneticiler olarak anılacak ve bu insanlardan helallik alma şansı bile kalmayacak. Çünkü Milyonlarca göçmene, sığınmacıya bakan bu hükümet kendi halkından esirgememeli diye konuşuluyor.  Seçimler için siyasi partilere milyarlarca lirayı bulan hükümet emekliye gelince mi bulamıyor deniliyor. Sokaklarda sesler yükselirken duymazlıktan gelinmesin.  Hele milletin vekâleti ile iki yıl vekillik yapan kişilerin; asillerinin on katına yakın emekli aylığı alıyor olması ‘’kendilerine gelince buluyorlar’’ gibi yansımalara sebep olmaktadır.

Henüz geç kalınmış değil. Emeklilerin durumu meclis gündeminden düşmeden taban aylığıyla birlikte emeklilerin gururunu okşayacak bir karar alınmalıdır. Emekliye en az az asgari ücretin üzerinde bir aylık ayarlaması yapılabilir.

Şu seçim öncesinde milyonlarca emeklinin,  dul ve yetim aylığı alan insanlarımızın yüzünü güldürürseniz inanın gönlünüze huzur doğar dua, gönül ve dolayısıyla oy kazanırsınız.  Yoksa sizden önce ki hükümetler hakkında sizin konuştuklarınızı, sizden sonra gelecek hükümetler de sizin için konuşmazlar mı?  ‘’Biz emeklisine layık olan aylığı ödeyemeyen bir iktidardan teslim aldık’’ derlerse ne cevap vereceksiniz?

Yine yeni yazılarda buluşmak dileğiyle Allaha emanet olun. 23.01.2024