Tarihin en köklü medeniyetlerinden birisi olan Cermenlerin, ilk defa tek bayrak altında toplanmaları Kutsal Roma-Cermen imparatorluğuna denk gelir ki, bu dönemden sonra kendisini takip eden Bismarck dönemi ve son olarak da III. Reich diye tabir edilen Nazi dönemi ile devam etmiştir. Bir spor sayfasında, spor köşesi olması beklenen bir alanda böyle bir paragrafla başlamamın sebebi, Sivasspor’un artık (her ne kadar insani açıdan tarzını beğenmesem de benzetme yapmayı uygun gördüm) III. Reich dönemine girmiş olduğunu belirtmek amaçlı idi. İlk imparatorluk dönemimiz, sancılı bir lige yükselme süreci, ikinci dönemimiz şampiyonluklar kovalama süreci, içinde bulunduğumuz üçüncü dönemimiz ise, artık küme düşme derdinden kurtulduğumuz, kafamızın en azından bu anlamda rahat olduğu, lige tutunma ve belki de yeniden yükselme sürecimizdir. Karagümrük takımı süper ligin önemli ekiplerinden biri. Son haftalardaki şanssızlıkları saymazsak, oldukça etkili bir takım olduğunu sıralamada ki yerine bakarak anlayabiliriz. Karagümrük özellikle ikinci yarıda Sivasspor’u kendi sahasında ablukaya aldı diyebiliriz. Son haftaların formda oyuncusu Ali Şaşal Galatasaray maçından sonra, Karagümrük maçının da yıldızlarındandı. Oyundan daha önemli olan 3 puanı aldığımız için mutluyum. Maçın ikinci yarısındaki oyun anlayışımız, takımda ki eksik oyuncularımızın çokluğundandır. Güzel oyundan çok, netice oyunu ve üç puan önemliydi. Şu an ligde bulunduğumuz konum itibarı ile derin bir nefes aldık diyebiliriz. Açıkçası Karagümrük karşısında kazandığımız üç puan, bana maç içerisinde yer yer Mehmet Yıldız’lı, Balili’li dönemi anımsattı ve özletti. Boyd’un geçen hafta Galatasaray maçı sonrası skandal sayılabilecek açıklamasını bir kenara bırakırsak; takıma olan adaptasyonu beni son derece memnun etti. Orta sahanın geri kalanı ile maç içerisindeki uyumu, Kayode ile pas alış verişi ve hücuma kalkışta sergilediği akıl dolu performans bonservisinin Sivasspor’a kazandırılması ile ilgili kafalarımızda “acaba” sorusunu sordurdu. Yatabare’yi yer yer burada eleştirmiş olsak da hakkını verelim; her ne kadar golü bulup üç puanı almış olsak da, rakip yarı sahada top tutmakta ciddi sıkıntılar yaşandı. Kendisinin bu anlamda top tutup, takımı sahaya yayması ve savunmayı rahatlatmasının ne derece ehemmiyetli olduğunu her birimiz gördük. Mümkün olduğunca her yazımda değinmek istediğim ve artık bir gelenek haline gelen Erdoğan övme seansımızı da es geçmek istemiyorum. Rıza Çalımbay’ın oyunu çoğunlukla kanatlara yıkması ve golü bu organizasyonla bulmaya çalışması hepimizin malumu. Tabii bu futbol anlayışının elindeki mevcut futbolculardan kaynaklandığını da yadsımamak gerekir. Geçen sene orta sahanın iki maestrosu Mert Hakan ve Emre’nin kendilerini gerçekleştirip İstanbul’un mavi ve kırmızısına transfer oluşu, Sivasspor ve Rıza Çalımbay’ı farklı oyun planına sürükledi. Bu zorunluluk ise Erdoğan gibi parlasa da uzak olduğu için çıplak gözle görünmeyen yıldızların önünü açtı. Umarım bu istikrarla devam eder ve henüz o kadar da yaşı ilerlememişken hakkı olan Avrupa’da (bizde veya Avrupa’nın herhangi bir takımında) boy gösterir. III. İmparatorluk dönemimiz hepimize hayırlı olsun, umarım bu imparatorluğun sonu Nazilere benzemez ve ölümsüz bir Süper Lig ve Avrupa Kupaları serüvenine başlarız.